Andean Plains and Islands of Discovery , 2 noce

Goście wsiadają na pokład luksusowego pociągu Belmond Andean Explorer w dawnej stolicy Peru Arequipie. Gdy urządzą się w swoim luksusowym przedziale, pociąg rozpocznie podróż na południowy wschód w kierunku Puno. Wkrótce zostają zaproszeni na pierwszy obiad w jednym z dwóch eleganckich wagonów restauracyjnych. Na obiad serwowane są, we współczesnym stylu, wyrafinowane andyjskie specjały. Po obiedzie mogą spędzić czas w barze lub salonce, podziwiając krajobrazy i poznając innych podróżników.

Warto wstać wcześnie, by podziwiać zapierający dech w piersiach wschód słońca nad jeziorem Titicaca. Następnie zapraszamy gości na pyszne śniadanie na pokładzie luksusowego pociągu Andean Explorer.

Wycieczki tego dnia odkrywą przed gośćmi niesamowite piękno i bogatą różnorodność życia nad jeziorem Titicaca, największym jeziorem w Ameryce Południowej. Jezioro Titicaca znajduje się na wysokości 3812 m n.p.m. i jest pozostałością dawnego, śródlądowego morza nazwanego Lago Ballivian, które pokrywało niegdyś całe Altiplano.

Na jeziorze Titicaca znajduje się kilka naturalnych wysp oraz ponad 40 niewielkich sztucznych wysepek pływających – starannie zbudowanych z tkanych trzcin, które są stale uzupełniane – zwanych Uros, z których część jest zamieszkana przez Indian Uro i te ostatnie będą celem pierwszej wycieczki tradycyjną łodzią. Stamtąd goście popłyną na piękną wyspę Taquile. Tu zostaną poczęstowani prywatnym lunchem na plaży Collata, w trakcie którego odbędą się pokazy tradycyjnych tańców oraz rękodzieła rzemieślników.

Goście wrócą do pociągu w sam raz na herbatę, podczas gdy luksusowy pociąg będzie kontynuował podróż do Świętej Doliny Inków i Cuzco. Później zapraszamy na ostatni na pokładzie obiad, zanim goście udadzą się na spoczynek do swoich przedziałów.

Goście obudzą się na pyszne śniadanie, któremu będą towarzyszyć fantastyczne widoki, w czasie dalszej podróży.

Wkrótce potem pociąg dotrze do Raqch’i, stanowiska archeologicznego, które było niegdyś istotnym punktem kontrolnym w rozległej sieci drogowej Imperium Inków. Leży w dolinie znanej z miejsc kultu Inków. Większość budowli Inków jest otoczona 4-kilometrowym murem obronnym. Niektórzy sądzą, że budynki te mogły być przeznaczone dla urzędników religijnych i administracyjnych, inni spekulują, że, w połączeniu ze skalą murów obronnych, mogły być wykorzystywane jako koszary dla żołnierzy.

Najważniejszą budowlą Raqch’i jest Świątynia Wirakoczy, ogromna prostokątna zadaszona konstrukcja, która ma długość 92 m a szerokość 25,5 m. Przed zniszczeniem przez Hiszpanów świątynia posiadała największy pojedynczy dach w imperium Inków. Ogromne proporcje świątyni i jej położenie wyjaśniają, dlaczego cały kompleks Raqch’i bywa czasami określany jako Świątynia Wirakoczy.

Niestety, wkrótce po opuszczeniu ruin pociąg dociera do Cuzco. Tu kończy się luksusowa wycieczka na pokładzie Belmond Andean Express. Goście są żegnani przez załogę pociągu. Jeżeli mają czas, polecamy zwiedzanie Cuzco na własną rękę.

Cuzco leży w południowej części Peru na wysokości 3326 m n.p.m. Miasto zostało założone przez pierwszego władcę Inków, Manco Capaca w XII w. W czasach imperium tutaj znajdowała się stolica państwa. Została ona zdobyta w 1533 r. przez oddziały Francisco Pizarro. Z czasów inkaskich zachowały się pozostałości części zabudowań.

W centralnej części miasta wytyczony był plac, wokół którego wzniesiono pałac władcy Inków, Dom Dziewic Słońca Acllas oraz pałac Huayna Capaca Amarucancha. Dominującą budowlą była Świątynia Słońca Coricancha. Wewnątrz świątyni znajdował się słoneczny dysk, odnaleziony przez Hiszpanów w 1571 r. W pobliżu Cuzco, na zboczach Sacsayhuamán, zbudowana została twierdza o potrójnej, zygzakowatej linii murów obronnych. Do budowy ścian użyto ogromnych głazów, dostarczonych z kamieniołomów, znajdujących się w odległości 15 km, a następnie obrabianych w celu idealnego ich dopasowania bez stosowania zaprawy. Nie jest jasne, jak Inkowie transportowali kamienie, z których najcięższy ma 350 ton, ponieważ nie znali ani koła, ani rolek. Nikt nie potrafi także, póki co, wyjaśnić, jak je obrabiali dostępnymi im narzędziami, których twardość nie wystarczała do obróbki granitu. W 1983 r. obiekt został wpisany wraz z historycznym miastem Cuzco na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.