Fiordy Ziemi Ognistej

Check-in odbywa się w Punta Arenas pomiędzy 13:00 a 17:00 w dniu wypłynięcia rejsu Australis. O godzinie 18:00 zapraszamy gości na pokład luksusowego statku M/V Stella Australis. Po powitalnym toaście i przedstawieniu kapitana i załogi, statek wyrusza w podróż do jednego z najdalszych zakątków planety Ziemi. W nocy przekracza Cieśninę Magellana i wpływa do labiryntu kanałów, które definiują południowy skraj Patagonii. Migoczące światła Punta Arenas stopniowo znikają w oddali, gdy statek wpływa do kanału Whiteside między wyspami Darwin i Isla Grande de Tierra del Fuego.

O świcie statek płynie w górę Fiordu Admiralicji (Seno Almirantazgo), spektakularnego odgałęzienia Cieśniny Magellana, który rozciąga się prawie przez połowę Ziemi Ognistej. Ośnieżone szczyty Parku Przyrody Karukinka rozciągają się wzdłuż północnej strony fiordu, podczas gdy jego południowy brzeg definiują głębokie fiordy i szerokie zatoki Parku Narodowego Alberto de Agostini. Goście udają się na ląd w zatoce Ainsworth, gdzie, obok licznych ptaków, znajduje się kolonia południowych słoni morskich, które czasami można dostrzec z łodzi Zodiak. Dostępne są dwie wycieczki z przewodnikiem: jedna z nich wiedzie skrajem strumienia, torfowiskami i siedliskami bobrów do skalnej, porośniętej mchem ściany, z której spadają wodospady, ukrytej głęboko w nietkniętym podbiegunowym lesie; druga to bardziej męcząca wędrówka po grzbiecie lodowej moreny. Obie wycieczki oferują wspaniałe widoki na lodowiec Marinelli i Góry Darwin.

Pozostawiając za sobę Zatokę Ainsworth, M/V Stella Australis płynie Fiordem Admiralicji na zachód do wysepek Tucker. Po obiedzie goście znów wchodzą na pokład Zodiaków, by z bliska zobaczyć kolonie pingwinów Magellana zamieszkujących te maleńkie wyspy. Ponad 4000 pingwinów gnieździ się na wyspach Tuckera, tu składając jaja i pielęgnując pisklęta. Wiele innych gatunków ptaków także odwiedza te tereny. Wśród nich są kormorany królewskie, ostrygojady, chilijskie wydrzyki, gęsi morskie, mewy delfinie, orły, a nawet – choć niezwykle rzadko – kondory andyjskie. We wrześniu i kwietniu – kiedy pingwiny przenoszą się gdzie indziej – tę wycieczkę zastępuje krótki spacer do czoła lodowca w pobliskiej oszałamiającej Zatoce Brookes.

Nocą luksusowy statek resjowy M/V Stella Australis okrąża zachodni kraniec Ziemi Ognistej żeglując przez bardzo wąskie cieśniny kanałów Gabrial, Magdaleny i Cockburn. Po okrążeniu odległego półwyspu Brecknock statek zawraca na wschód i ponownie wpływa na wody kanału Beagle. Rano M/V Stella Australis wchodzi do Fiordu Pia gdzie goście schodzą na pokład łodzi Zodiak, by po dotarciu na brzeg wyruszyć na wycieczkę na lodowiec Pia. Podróżnicy mają wybór między krótką wędrówką, która prowadzi na punkt widokowy, z którego rozciąga się zapierający dech w piersiach panoramiczny widok na spektakularny lodowiec, który spływa od szczytów górskich w dół do morza, lub dłuższą, trudniejszą trasę wiodącą w górę bocznej moreny starego lodowca Pia. Nikt nie wie, jak ogromna masa śniegu i lodu zyskała swoje imię, najpopularniejsza teoria mówi, że została nazwana dla uczczenia imienia księżniczki Marii Pia z Sabaudii (1847-1911), córki włoskiego króla.

Po powrocie na statek goście kontynuują rejs na wschód wzdłuż kanału Beagle przez obszar zwany Aleją Lodowców. Zgodnie z nazwą, w miarę żeglugi na pokładzie ekskluzywnego statku rejsowego M/V Stella Australis podróżnicy mijają wiele imponujących lodowców spływających do morza z Gór Darwin oraz Pola Lodowego Darwin wznoszących się ponad północnym brzegiem Alei. Większość nazw lodowców to nazwy europejskich krajów – Holandii, Włoch, Niemiec, Hiszpanii i Francji.

Wczesnym rankiem Stella Australis przepływa wąski kanał Murray pomiędzy wyspami Navarino i Hoste i rzuca kotwicę w legendarnej Zatoce Wulaia, jednym z niewielu miejsc archipelagu, gdzie historia cywilizacji jest tak samo fascynująca, jak otaczające gości naturalne środowisko. Pierwotnie było to miejsce jednej z największych w regionie osad rdzennych mieszkańców plemienia Yámana. Zatokę tę opisał Karol Darwin, a naszkicował ją kapitan FitzRoy w latach trzydziestych XIX wieku podczas podróży na HMS Beagle. Obszar ten znany jest z fascynującej urody i dramatycznej geografii. Po wizycie w sponsorowanym przez firmę Australis muzeum mieszczącym się w starej stacji radiowej, które poświęcone jest ludowi Yámana i działalności w tych okolicach europejskich misjonarzy – pasażerowie mają do wyboru trzy wycieczki piesze (o rosnącym stopniu trudności), które prowadzą w gęsto zalesione góry ponad zatoką. Na wszystkich szlakach odwiedzający mają okazję spaceru przez zaczarowane Lasy Magellana pełne drzew Lenga, Coigüe, Canelo oraz paproci, na koniec docierając do punktów widokowych ponad zatoką. Zanim goście wrócą na pokład M/V Stella Australis zapraszamy ich do wrzucenia listu lub kartki, które przyszli podróżnicy dostarczą adresatom, do drewnianej beczki we wnętrzu muzeum, w ten sposób podtrzymując starożytną tradycję żeglarską, przywróconą do życia przez firmę Australis.

Po południu luksusowy statek Stella Australis przecina Zatokę Nassau i wpływa do oddalonego od świata archipelagu, który obejmuje Park Narodowy Przylądka Horn. Jeżeli tylko warunki pogodowe i morskie sprzyjają, podróżnicy będą mogli zejść na ląd na smaganą wiatrem wyspę, która kryje legendarny Przylądek Horn. Odkryty w 1616 r. przez holenderską ekspedycję morską – nazwany tak na cześć miasta Hoorn w zachodniej Fryzji – Cape Horn jest pionowym, wysokim na 425-metrowów skalistym cyplem spoglądającym na burzliwe wody Cieśniny Drake’a oddzielającej Amerykę Południową od Antarktydy. Przez wiele lat był to jedyny szlak żeglugowy pomiędzy Pacyfikiem a Atlantykiem, często nazywany „Końcem Ziemi”. Park został ogłoszony Światowym Rezerwatem Biosfery UNESCO w 2005 roku. Chilijska marynarka wojenna zarządza stałą latarnią morską na wyspie, obsadzoną przez latarnika wraz z jego rodziną. Znajduje się tu także maleńka kaplica Stella Maris i nowoczesny pomnik Przylądka Horn.

Następnego ranka ekskluzywny rejs po wodach Patagonii luksusowym statkiem wycieczkowym M/V Stella Australis dobiega końca, gdy statek wpływa na wody terytorialne Argentyny by przybić do brzegu w Ushuaia, najdalej na południe leżącym mieście świata.

Ushuaia została założona w 1884 roku jako jedno z miejsc kontaktu pomiędzy rdzenną ludnością Patagonii – ludem Yámana a Europejczykami. Jego nazwa pochodzi z języka Yámana i znaczy głęboka zatoka. Miasto otaczają najbardziej na południe wysunięte szczyty Andów. Licząc około 65 000 mieszkańców Ushuaia jest drugim co do wielkości, po Rio Grande, miastem Ziemi Ognistej. Zejście na ląd planowane jest pomiędzy 8:30 a 9:30 rano dając idealną okazję na zwiedzanie miasta i jego spektakularnego otoczenia.