Historyczne rzymskie łaźnie w Bath , 1 dzień

Po wyjeździe ze stacji początkowej goście mogą wygodnie rozsiąść się w swoich pluszowych fotelach podczas gdy stewardzi w liberiach serwują pyszny brunch. Gdy za oknami przewijają się krajobrazy mogą także podziwiać ręcznie wykonane mozaiki i malowidła, które odtwarzają atmosferę pociągów „Belle” z lat 30. XX wieku. Po przybyciu na miejsce około południa podróżni zostaną zaproszeni do skorzystania z opcjonalnej wycieczki autokarem z przewodnikiem po Bath. Następnie zostaną zaprowadzeni do najważniejszej atrakcji miasta – rzymskich łaźni.

Gorące źródła w rejonie Bath były znane na długo przed przybyciem Rzymian. Według wiktoriańskiego duchownego Edwarda Churtona, w czasach anglosaskich Bath było znane jako Acemannesceastre, czyli „miasto obolałych mężów”. Archeologiczne dowody wskazują, że miejsce przyszłego głównego źródła łaźni rzymskich mogło być traktowane przez Brytów jako sanktuarium poświęcone bogini Sulis, którą Rzymianie utożsamiali później z Minerwą. Nazwa Sulis była nadal używana po rzymskiej inwazji. Pojawia się ono w rzymskiej nazwie miasta, kiedy około 60 r.n.e. powstaje wokół źródeł rzymski kurort o nazwie Aquae Sulis. Wówczas powstała tu rzymska świątynia zaś kompleks kąpielowy rozbudowywał się przez kolejne 300 lat. W błotnisty grunt inżynierowie wbili dębowe pnie, aby zapewnić stabilność fundamentów, następnie obudowali źródło nieregularną kamienną cysterną wyłożoną ołowiem. W II w., gorące źródła były już obudowane drewnianą, sklepioną kolebkowo konstrukcją, w której mieściły się: caldarium (gorąca łaźnia), tepidarium(ciepła łaźnia) i frigidarium (zimna łaźnia). W III w. miasto otoczono murami obronnymi. Po upadku władzy rzymskiej w pierwszej dekadzie V w, rzymskie łaźnie popadły w ruinę, a następnie zaginęły w wyniku wzrostu poziomu wód gruntowych i zamulenia. W VII w. została założone Opactwo Bath, które stało się centrum religijnym; budynek został przebudowany w XII i XVI w. W XVII w., w epoce gregoriańskiej, stwierdzono właściwości lecznicze wód pochodzących z gorących źródeł, a Bath zyskało popularność jako uzdrowisko. Gregoriańska architektura, wykonana z lokalnych kamieni Bath, obejmuje m.in. Royal Crescent, Circus, Pump Room i Assembly Room. Kolejne budowle powstały w XIX w. oraz po „Bath Blitz” niemieckim nalocie z kwietnia 1942 r., kiedy miasto zostało zbombardowane w ramach tzw. „Nalotów Baedekera”, podczas których cele były wybierane przez faszystowskie Niemcy nie ze względu na ich wartość strategiczną, ale ze względu na ich kulturowe i historyczne znaczenie dla Wielkiej Brytanii.

Po fascynującym popołudniu goście wracają do pociągu, gdzie zostaną powitani kieliszkiem szampana, po którym mogą odpocząć czekając na pięciodaniowy wykwintny obiad serwowany w towarzystwie win wybranych przez naszego someliera.