Spirit of the Andes

Belmond Andean Explorer zaprasza na pokład w Puno, uroczym miasteczku nad jeziorem Titicaca. Goście wchodzą na pokład luksusowego pociągu po południu i mogą skorzystać z okazji, by odprężyć się w swoim prywatnym, ekskluzywnym, pluszowym przedziale. Wkrótce zostaną zaproszeni na lunch do jednego z dwóch wyrafinowanych wagonów restauracyjnych. Czeka tu na nich wyśmienity posiłek, mający swoje korzenie w wyrafinowanej kuchni andyjskiej.

Po lunchu goście wyruszą na wycieczkę wśród ostrych szczytów malowniczego pasma górskiego La Raya, obszaru o surowym i nieokiełznanym pięknie. Po powrocie serwowana jest herbata, a goście mogą dowolnie spędzić wolny czas, gdy luksusowy pociąg Belmond Andean Explorer podążać będzie w stronę Świętej Doliny Inków i Cuzco. Uczestnicy mogą rozkoszować się widokami z wagonu obserwacyjnego lub poznać innych podróżnych przy koktajlu w salonce.

Goście budzą się na pyszne śniadanie – idealny początek nowego, intensywnego dnia. Podczas posiłku mogą podziwiać przepiękne widoki, podczas gdy pociąg zmierza do Cuzco. Tu kończy się luksusowa wycieczka na pokładzie Belmond Andean Express. Goście są żegnani przez załogę pociągu. Jeżeli mają czas, polecamy zwiedzanie Cuzco na własną rękę.

Cuzco leży w południowej części Peru, na wysokości 3326 m n.p.m. Miasto zostało założone przez pierwszego władcę Inków, Manco Capaca w XII w. Nazwa Cuzco w języku keczua oznacza Pępek Świata – w czasach Imperium Inków tutaj znajdowała się stolica państwa. Została ona zdobyta w 1533 r. przez oddziały Francisco Pizarro. Podczas powstania Manco Inki w 1536 r. miasto zostało spalone, po czym na jego miejscu Hiszpanie zbudowali swoje miasto. Na szczęście z czasów inkaskich zachowały się pozostałości części zabudowań.

W centralnej części miasta wytyczony był plac o wymiarach 550 x 250 m. Wokół placu wznosiły się: pałac władcy Inków, zwany Ccsana, Dom Dziewic Słońca Acllas (na jego murach założono klasztor św. Katarzyny) oraz pałac Huayna Capaca Amarucancha. Dominującą budowlą była Świątynia Słońca Coricancha. Na jej ruinach powstał klasztor dominikanów. Świątynia Słońca miała jedną ze ścian pokrytą złotymi płytkami, a wewnątrz znajdował się słoneczny dysk, odnaleziony przez Hiszpanów w 1571 r. W ruinach pałacu należącego do Inki Rocy znajduje się 12-kątny kamień, idealnie wpasowany w mur.

W pobliżu Cuzco, na zboczach Sacsayhuamán zbudowana została twierdza o potrójnej, zygzakowatej linii murów obronnych. Plan twierdzy przypomina paszczę pumy, a 22 zygzaki murów to jej zęby. Do budowy ścian użyto ogromnych głazów, dostarczonych z kamieniołomów, znajdujących się w odległości 15 km, a następnie obrabianych w celu idealnego ich dopasowania bez stosowania zaprawy. Największy użyty kamień ma wymiary 9 x 5 x 4 m, a jego waga wynosi około 350 t. Nie jest jasne, jak Inkowie transportowali owe kamienie, ponieważ nie znali ani koła, ani rolek. Nie jest również zrozumiałe, jak je obrabiali dostępnymi im narzędziami kamiennymi, których twardość nie wystarczała do obróbki granitu. Współczesnego obserwatora zdumiewa ponadto precyzja spasowania ze sobą poszczególnych elementów kamiennych. Wewnątrz twierdzy wzniesiona została baszta na planie koła, z wewnętrznym dziedzińcem, otoczona podwójnym murem. W 1983 r. obiekt został wpisany, wraz z historycznym miastem Cuzco, na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W 2008 r. archeolodzy odkryli w pobliżu Sacsayhuamán ruiny świątyni, pochodzącej z czasów preinkaskich (900‒1200 n.e.).

Do innych zabytków, znajdujących się w pobliżu Cuzco, należą pozostałości zabudowań Tambomachay. Jest to budowla złożona z dwóch tarasów wykonanych z wygładzonych ciosów kamiennych. Nieustannie spływa po nich woda o właściwościach leczniczych. Miejsce to, najprawdopodobniej związane z kultem wody, nazywane jest Kąpieliskiem Inki.

Leżące w okolicy skalne sanktuarium Kenko pełniło rolę obserwatorium astronomicznego. Jest to okrągła, kamienna budowla wzniesiona wokół megalitu zwanego intihuatana, czyli „miejsca , gdzie przystaje słońce”. Do zespołu zabudowań Cuzco należy także, położona we wsi Cacha, Świątynia Wirakoczy. Jest to największa inkaska świątynia o planie prostokąta o wymiarach 100 x 26,5 m.

Do zabytków pozostałych po hiszpańskich konkwistadorach należą przede wszystkim liczne kościoły i klasztory, wśród nich: kościół jezuitów La Compañia de Jesús z 1571 r., zbudowany na fundamentach pałacu władcy Inków, Huayna Kapaka, katedra z 1559 r. oraz kościół El Triunfo z 1536 r.